Week 25

Bijna een half jaar in Amerika! De tijd vliegt voorbij!!!

Met Valentijn kleffe kaarten geschreven en chocolade gekocht voor mijn hostfamilie. Zaterdag een verjaardagsfeest met een karaokeparty! In de middag moest ik werken en ging ik met de kinderen naar het park. Keira dacht dat een legging en sneakers met een temperatuur onder het vriespunt wel voldoende zou zijn. Ik wil niet gemeen zijn, maar hopelijk heeft ze haar lesje geleerd... Voordat ik ging had ze mijn haren en make-up nog gedaan, dus het kind was ook weer blij.

Verder heb ik besloten om te stoppen met de blog. Aan de ene kant vind ik het heel leuk om degene die dit lezen op de hoogte te houden en om zelf terug te kijken op de week, maar aan de andere kant heb ik liever whatsapp of videobel gesprekken en gewoon de interactie. Want als je dit leest, weet je deels al hoe en wat.

Ik krijg nog te gekke ervaringen zoals de Galapagos eilanden en andere reizen. Ik ga naar Maroon 5! Mijn vriendin komt in de carnavalsvakantie langs en mijn ouders komen ook langs! Ik heb ontzettend veel zin om Keira te zien dansen. En zo zijn er vast nog meer dingen. Soms voelt het naar omdat alles wat ik hier doe zo spectulair lijkt in vergelijking met het studenten- of werkleven, maar dat is voor mij geen reden minder om niet te appen en in mijn eigen bubbel te zitten. Ik vind deze ervaring te gek, maar soms ook zwaar.

Daarom kom ik heel misschien rond mijn verjaardag een week naar huis. Ik vind het hier super tof om allemaal nieuwe mensen te ontmoeten, maar 99% ontmoet ik hier en laat ik achter hier. Ik weet dat ik terug wil naar Nederland en iets vertrouwds wil opbouwen, met daarin mijn vriendinnen en betekenisvolle relaties . We appen en videobellen wel en ze zeggen ook dat het niks uitmaakt voor de vriendschap (aaawhh ik houd van deze mensjes😍), maar om iedereen gewoon weer even te zien, een knuffel te geven, dubbelop waarderen wat ik heb en energie steken in wat ik lief heb... dat wordt het meer dan waard. We laten het moeilijke afscheidsgedeelte maar achterwege. + ik kan mijn visa vernieuwen en het 2e jaar dan ook buiten Amerika reizen!

Al om al wordt mijn au pair jaar heel leerzaam. Ik kan leren van culturen over heel de wereld, ik kan erachter komen wat echt belangrijk voor mij is, ik ben al af en toe uit mijn comfortzone gegaan enzovoort. Maar alles bij elkaar, ik leer voor mezelf kiezen. Alle mensen die ik hier ontmoet, ik steek mijn energie in mensen die ook energie in mij steken om zo in de positieve cirkel te blijven. Ik steek energie in dingen die mij blij maken, ook al betekent dat dat ik iets in mijn eentje moet ondernemen. Ik heb geleerd om mijn gevoel te volgen, zelfs als het betekent dat ik mij egoïstisch voel. De keuze om van hostfamilie te veranderen was ontzettend zwaar, maar dat heeft me iets gebracht wat ik had gehoopt om eerder te vinden: rust. Ik was altijd druk in de weer met school, stage, werk, noem maar op en liep van hot naar hair met de nodige stress. Nu heb ik geleerd om meer nee te zeggen, me minder druk te maken om dingen en om me minder te vergelijken met anderen en om te detoxen in stress met tijd voor mezelf (waar ik normaal niet aan moet denken, want ik wil iets te doen hebben en omringd zijn met andere). En ik vind het verschrikkelijk irritant dat ik clueless ben naar de toekomst, maar ik heb geleerd dat dat ook oke is. Zoveel keuzes en opties en zonder die clueless zou ik waarschijnlijk ook niet in Amerika zitten. Ik zit niet stil en wie zien wel waar het schip uiteindelijk strandt. Aan de ene kant is dit ook werk, het is leerzaam en ik kan experimenteren en achterhalen wat voor mij als nuttig beschouwt wordt. Zo denk ik ook over mijn 2e jaar. Krijg ik spijt van mijn keuze, dan kan ik altijd nog in rematch gaan of gewoon naar huis gaan. In ieder geval heb ik geleerd om kansen te grijpen en om naar mijn gevoel te luisteren. Zoveel mensen willen dingen doen, maar maken het niet waar. En als je echt iets wilt kies je niet voor honderden excuses, maar voor die ene reden om het wel waar te maken, of het in ieder geval te proberen.

Voor zover wijze woorden... En voor degene die dit trouw hebben gevolgd, dankjulliewel. Je weet me te vinden. See u soon xoxo