Off we go.

Vast excuses voor mijn gebrekkige Nederlands, ik probeer er het beste van te maken :'). Mijn Nederlands en Engels zijn een beetje verplaatst naar 50/50.

Nieuw avontuur! Kangoeroes, koala's... down under in Australië! Althans, bijna ;). Nog niet eens een half jaar teruggeweest in Nederland van mijn au pair ervaring in Amerika en ik ben alweer weg... sneller dan ik dacht en hoopte, maar ondanks alles veel zin in! In de tussentijd kon ik gelukkig weer een paar maandjes werken bij de Plus, had ik nog enkele reisjes kunnen maken naar au pair vriendinnen en los iedereen nog kunnen zien! 

Misschien vraag je jezelf af, hoe bereid je je voor op een 1.5 / 2 jaar weggaan waarin je alle seizoenen gaat ervaren, gaat werken en er dus wel een beetje 'normaal' uit wilt zien, maar ook gaat reizen waarin praktische kleding je leven zoveel makkelijker maakt? Althans, dit vroeg ik mij af. Met Amerika had ik best goed voor ogen hoe mijn leven eruit zou zien. Grotendeels au pair, combineren met reizen vanuit een gastgezin waar je het grootste gedeelte van je spullen achter kon laten en terug naar Nederland. Australië is voor nu een half jaar au pair, beetje reizen en hopen dat ik mijn grootste bagage achter kan laten en wie weet naar Nieuw-Zeeland. Alles is in de lucht wat heerlijk is, maar het er niet makkelijker op maakt. En dan nog een pandemie erbij... Toen die kwam was ik al in Amerika met gelukkig top gezelschap en had ik het reizen dubbel en dwars ingehaald in mijn 2e jaar. Was af en toe wel ontzettend eenzaam in het platteland van North-Carolina waar ik niet reed en afhankelijk was van mezelf of het gezin... maar gelukkig had ik een top gezin (en een hond). Qua voorbereiding kon ik met iedereen nog leuk en gezellig quality time spenderen voordat ik wegging, maar dat was met Australië wel anders. Ik zou beginnen met 2 weken voordat ik ging. Corona maatregelen worden meer en meer losgelaten en opgeheven met carnaval. Super fijn en leuk voor iedereen, maar niet zo leuk als je weggaan afhankelijk is van een negatieve test. Gelukkig is dat, met enorm veel stress gepaard, goed gegaan en ga ik dat gewoon omarmen en zal ik daar verder niet echt op ingaan. Dan het weekend voor carnaval zal ik een weekendje, ik denk voor het eerst, met mijn moeder en zus weggaan, naar Antwerpen. Helemaal een leuk idee, totdat storm Eugene ofzoiets dacht, dat gaan we niet doen. Met als kers op de taart de week voordat ik wegging. Mijn vader wie terugkwam van skivakantie en zijn arm had gebroken + corona opliep, mijn moeder wie het vervolgens krijgt en ik wie vervolgens mijn ouders ontweek en mij isoleerde in mijn kamer om maar hopelijk negatief te blijven. Voor ons allemaal ontzettend naar... Wel deels kunnen inpakken in de tussentijd, connecties kunnen leggen met andere au pairs en mij meer kunnen verdiepen in Australië, maar daar hoef ik geen fulltime week aan te besteden... Toch wel vriendinnen willen zien, toch ook weer niet, want zocht ik het dan niet op? Uiteten de zaterdag met carnaval en de zaterdag voordat ik ging, zonder moeders, want ja, corona. Ik was helemaal niet zo leuk, want stress uitslag test, ontlading van alle stress ervoor, enzovoort... Het irritante is ook dat ik corona gewoon aanschouw als een griep en er vaak laks naar keek, maar als je er afhankelijk van wordt, dan is het pijnlijk en vervelend voor je dagelijkse bezigheden. Was het dan ook slim om carnaval te vieren? Grote kans niet. Maar toen dacht ik ook egoïstisch ik ga toch, want ik heb er genoeg voor gelaten. Ik was er al laks over en ik ga de ontlading vieren met nog een dagje een leuk Nederlands feest vieren met vriendinnen. Ik weet dat ondanks alles het luxe problemen zijn, maar toch was het nogal vervelend.

Voordat ik ging naar het vliegveld nog croissantjesdag meegepakt bij de Plus (kleine promotie. Dinsdagen 2 fancy croissants voor 1 euro) en nog even (oké mam iets langer dan even...) gebuurd met collega's. Super lief hoe iedereen zo meeleeft met mijn avontuur, maar naast collega's ook bedankt thuis voor jullie support in mijn reislustigheid (thanks Deem voor het komen naar het vliegveld, mama voor het wegbrengen en papa voor het mentaal aanwezig zijn xoxo), familie, vrienden van mijn ouders en mijn eigen vriendinnen.

Wat verder helemaal top is, is dat ik met een vriendin vlieg naar Australië wie uit Nederland komt, maar wie ik in Amerika heb ontmoet. Ze is 3 uur rijden van mij vandaan en staat er een beetje hetzelfde in als mij, dus hopelijk wordt het veel reisjes combineren! Terugkomend op de vraag qua voorbereiding en dan gelinkt aan bagage... ik heb kilo's eten mee voor mijn gastgezin. Straks fijn want dan heb ik extra ruimte, nu vervelend aangezien er wel rekening moet worden gehouden met kilo's (is wel allemaal gelukt). Weet je nog wat ik zei over er 'normaal' en / of praktisch uitzien? In een vliegtuig zitten was voor mij praktisch. Als het aan mijn moeder lag, was ik niet de deur uitgegaan in mijn laten we zeggen reisoutfit... maar ik dacht. 3 broeken aan, shirt, trui en jas, 2 sjaals en een nekkussensjaalding... is niet perse  praktisch praktisch, maar wel praktisch om meer mee te nemen.  Het gesjouw is niet chill. Maar achteraf wel prima kussens en dekens opties. Ondanks dat slapen in een vliegtuig niet één van mijn sterkste kwaliteiten is... had ik nog mooi films kunnen kijken en van de live entertainment kunnen genieten, dit kunnen typen, toch proberen te slapen. Je wordt creatief als je niet veel opties hebt. Voordeel van lang reizen, met als langste 13 uur in een vliegtuig, is ook dat reizen door Nederland redelijk laagdrempelig wordt. Dus uiteindelijk leer ik weer meer waar ik dankbaar voor ben of kan zijn.

Eenmaal in Australië zal al het gedoe van vooraf niet meer zo belangrijk zijn en heb ik er alleen maar super veel zin in en herinner ik mezelf waarom ik dit ook alweer wil doen! De eerste keer dat ik met mijn hostfamilie sprak, facetimede we voor bijna 3 uur en de tweede keer voor 2 uur. Super aardige mensen en het besluit was al snel genomen. Zo ging dat ook bij mijn eerste gezin in Amerika en de meeste weten hoe dat was afgelopen (helemaal top tijd gehad!!!). Dus zenuwachtig? Nee. Nieuwsgierig en enthousiast? Zeker weten!

Ik heb nu een tussenstop in Singapore en zit hierna nog 8 uur in het vliegtuig naar Sydney waar ik word opgehaald door mijn hostmoeder en misschien mijn hostkid. Meer over het verloop van mijn reis en het verloop van mijn eerste dagen en het begin van mijn echte avontuur zal ik in een nieuw bericht plaatsen! Bedankt allen, geniet van de vrijheid die Nederland weer geeft en ik spreek jullie snel weer!